ΠΟΣΟ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΟΥ;

Όταν ο κλοιός σφίγγει όλο και περισσότερο γύρω μας, όταν η συστηματική τρομοκράτηση, η χειραγώγηση συνειδήσεων και η παραμόρφωση της αντίληψης αποτελούν μέρος της καθημερινότητας, το θέμα της ελευθερίας επανέρχεται όλο και πιο βασανιστικό: πόσο ελεύθεροι είμαστε μέσα σε αυτή την κατ’ επίφαση ελευθερία που μας δίνει το σύστημα;

Πόσο ελεύθεροι είμαστε όταν ζούμε σε έναν κόσμο όπου τα μίντια μας προωθούν ανακριβείς, ελλιπείς και μονομερείς ειδήσεις, παραπλανώντας και κατευθύνοντας τον λαό; Πόσο ελεύθεροι είμαστε όταν δε μας αφήνουν να χαρούμε και να ηρεμήσουμε, να απολαύσουμε τις στιγμές και την καθημερινότητά μας με τα χρέη, τους φόρους, τις κατασχέσεις, την πείνα, προκαλώντας ένα μουντό και δυσάρεστο κλίμα;

Πόσο ελεύθερος είσαι όταν από μικρός μορφώνεσαι με στείρα γνώση, μαθαίνοντας την τεχνική της «παπαγαλίας», χωρίς να αναπτύσσεις την κριτική σου ικανότητα και χωρίς να μαθαίνεις ουσιαστικά πράγματα που θα σε βοηθήσουν αποτελεσματικά στην ζωή σου; Πόσο ελεύθερος είσαι όταν από μικρό παιδί μεγαλώνεις μέσα στην πίεση και την στεναχώρια, παίρνοντάς σου το δικαίωμα να ονειρεύεσαι και την πίστη σου στο να βελτιώσεις τον κόσμο;

Πόσο ελεύθερος είσαι όταν σου επιβάλλουν στερεότυπα και ρουτίνες ζωής, κάνοντας πράγματα τα οποία αρέσουν και είναι σωστά μόνο γι’ αυτούς, όπως το να σπουδάσεις ιατρική ή νομική πρώτο, να κάνεις μεταπτυχιακά, να παντρευτείς τον σωστό άνθρωπο και να κάνεις παιδιά μαζί του; Πόσο ελεύθεροι είμαστε όταν πάμε εκδρομή ή βγαίνουμε έξω, αντί να παρατηρήσουμε την ομορφιά της φύσης ή να εκτιμήσουμε την αξία των φίλων, το μοναδικό που μας νοιάζει είναι το πως θα διαφημίσουμε τους εαυτούς μας στα social media.

Πόσο ελεύθερος είναι κανείς όταν κάνει ό,τι κάνει γιατί «έτσι του έμαθαν», χωρίς ποτέ να εξετάσει το αν τον έμαθαν καλά, για να μην θεωρηθεί «επαναστάτης» και «διαφορετικός», για πες;

Και κάπως έτσι η ζωή κυλάει χωρίς καμιά αξία και χάνεται στο πέρας του χρόνου.

Μήπως, όμως, η πραγματική ελευθερία ξεκινάει όταν καταλάβουμε ότι αυτό που μας διατίθεται, παραχωρείται από το σύστημα δεν είναι παρά εικονικό, μήπως η ελευθερία ξεκινάει από την ψυχή μας όταν σταματήσουμε να την καταχωνιάζουμε κάτω από χιλιάδες «πρέπει», να την πνίγουμε με εμμονές και ενοχές, που άλλοι πονηρά και σκόπιμα μας υπέβαλλαν, να την περιορίζουμε με τον περίφημο «ρεαλισμό», «πραγματισμό» και «υλισμό», και την αφήσουμε, επιτέλους, να αισθανθεί και να συναισθανθεί και να φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο, το πνευματικό;

Μήπως για να μπορέσουμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι, θα πρέπει να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας; Να ανακαλύψουμε τα δυνατά μας σημεία και τις αδυναμίες μας, τα θετικά και τα αρνητικά μας χαρακτηριστικά και γενικότερα να θέσουμε με σαφήνεια τους στόχους και τους λόγους για τους οποίους ζούμε;

Ίσως την ημέρα που θα γνωρίσουμε την ψυχή μας και θα συνειδητοποιήσουμε την δύναμή μας, το σύστημα θα σταματήσει να υφίσταται και τότε θα είμαστε πραγματικά ελεύθεροι..

Ίσως…μπορεί…

Ο Παντελής Ευγενιάδης είναι δημιουργός περιεχόμενου για την ομάδα του Rise Higher.

Είναι Πολιτικός Επιστήμων και ασκούμενος στο Motivational και Ceremonial Speaking.

Disclaimer :Οι πληροφορίες που δίνονται στο άρθρο συνιστούν την άποψη του συγγραφέα τους και όχι της ομάδας του Rise Higher.